Mijn idool
Gillende meisjes, schreeuwende jongens, gehuil, gekerm tot flauwvallen aan toe, schetsen een tafreel van het optreden van een idool. De ster of groep wordt geconfronteerd met een grote groep mensen/jongelui die zich als een geobsedeerde meute op hen stort. Deze sterren zijn een identificatie model geworden voor deze fans tot soms in extreme vorm aan toe.Dit kan heel ver gaan, zelfs de levens van zowel de ster als de fans gaan beheersen. Het is een fenomeen om eens bij stil te staan. Kennelijk bestaat er grote behoefte tot identificatie met de persoonlijkheid van iemand anders, willen we graag bewonderen, adoreren en zelfs op ons idool lijken.We hangen ons huis vol attributen van ons idool, zodat die als het ware bij ons thuis aanwezig is. We fantaseren over een samenzijn met ons idool en romantiseren deze plaatjes in onze verbeelding. Op die manier scheppen we met onze gedachten, die er zo sterk en constant op gericht zijn, een heuse illusiewereld om ons idool heen.
Programmamakers op televisie spelen daar handig op in en lanceren het een na het andere programma op zoek naar een nieuw idool. Duizenden mensen komen op deze screening rondes af, velen zonder enig talent om te zingen of te performen. Er is maar een doel en dat is beroemd worden, aanbeden worden als ster en bejubeld door de fans. Wat is er aan de hand? Kijkt niemand meer in de spiegel, weten zoveel mensen niet wat ze werkelijk aan talent in huis hebben? Is zelfkennis van zoveel mensen dan zoekgeraakt? Het heeft er alle schijn van want vele afgewezen kandidaten zijn er nog boos om ook! Voor de programmamakers tellen alleen de kijkcijfers en de opbrengst aan reclame en het belgeld van de kijkers. Het ziet er naar uit dat er enerzijds een grote behoefte bestaat om in de schijnwerpers te staan en anderzijds om een idool te adoreren.
Waarom doet zich dit in onze samenleving voor? Zijn we onszelf teveel als persoonlijkheid uit het oog verloren? Hebben we te weinig eigenwaarde dat we die waarde zo sterk in de buitenwereld willen zoeken? Wat is de reden dat we liever een illusiewereld om onze idool heen scheppen dan dat we onze eigen leefwerkelijkheid invulling willen geven?
Natuurlijk is het voor veel jongelui in de puberteit een begrijpelijke vorm om uiteindelijk zichzelf te leren kennen en tot een zelfstandig opererende volwassene uit te groeien. Maar hoe zit dit met volwassen mensen?
In deze Nieuwe Tijd zijn veel mensen op zoek naar zichzelf en het doel in hun leven. Er bestaat veel onvrede over de gang van zaken en we komen langzaam maar zeker tot het besef dat we toe zijn aan een nieuwe zingeving in ons bestaan. De onvrede schept een wonderbaarlijk mooie achtergrond, waartegen we ons tot vluchtgedrag kunnen laten verleiden. We willen graag aan pijn, verdriet, angst en verlies van een eigen levensdoel ontsnappen en ons bestaan een beetje roze kleuren. Naast alcohol en drugs kan ook onze denkbeeldige relatie met een idool tot een escape route behoren.
Het is ook een hele moeilijke tijd waarin veel oude bestaande vormen van leven hun glans verloren hebben en het geluk ons lijkt te hebben verlaten. Het vergt moed en inzet om ons leven bewust onder de loep te nemen en een nieuwe wending te geven. Toch is het de bedoeling van deze tijd dat we ons van onszelf en ons gedrag bewust worden, dat we zelf de verantwoordelijkheid voor ons leven weer ter hand nemen en de realiteit onder ogen durven zien. Dit schept de mogelijkheid tot het maken van andere keuzes waardoor ons leven een totaal andere wending kan nemen. We staan op het punt van grote veranderingen en die voltrekken zich niet zonder slag of stoot. Het is daarom wenselijk dat we onze aandacht zoveel mogelijk op onszelf, bij onszelf naar binnen, richten en van daaruit ons leven opnieuw vorm leren geven. De grote omslag is het leren om met ons gevoel om te gaan, om weer van onszelf te leren houden en onze antwoorden op onze levensvragen in onszelf te ontdekken.
Zolang we onze aandacht nog hoofdzakelijk op een illusiewerkelijkheid blijven richten, vergeten we wie we zelf zijn en wat onze persoonlijke levensweg ons te bieden heeft.
Idolen voldoen aan een behoefte, we kunnen deze behoefte naar eigen believen in stand houden of veranderen. We hebben daar zelf de keus in.
Tags: adoratie, idool, illlusiewerkelijkheid, leefwerkelijkheid, televisie
