Vakanties, onzin of niet?
Waarom zou ik het hebben over vakanties? Om de doodeenvoudige reden dat het zo’n nieuw fenomeen is. We gaan ongeveer pas een paar decennia op vakantie, daarvoor was het alleen voor de welgestelden die er een tweede huis in een mooie streek op na konden houden. De massavakantie waar iedereen nu zo verknocht aan is geraakt heeft twee kanten. Het allereerste wat mij te binnen schiet is dat het collectief eigenlijk bepaalt dat wij zo massaal op vakantie gaan. Hier bedoel ik niet mee dat je er niet naar uit mag kijken om eens ergens anders heen te gaan dan om de hut heen te hangen.
Als we eens kijken naar waar we eigenlijk naar op zoek zijn dan kan ik een aantal redenen herkennen.
De eerste reden is: ‘We zijn uitgeloogd’ en ‘ik ben aan vakantie toe’ zijn een veelgehoorde uitspraken. Laten we daar direct maar eens op ingaan. Dit geeft eigenlijk weer dat we het gehele jaar een te hoge druk ervaren en er nodig eens tussen uit willen om weer vitamientjes op te doen.
De tweede reden is: ‘Ik ga elk jaar op vakantie, dus nu ook’. Daar is op zich niets mis mee, maar heb je het dan zo slecht naar de zin in wat je doet?
De derde reden is: ‘Ik wil geprikkeld worden om weer nieuwe inspiratie op te doen’. Dit vind ik nog de beste reden. Je loopt een beetje vast waarmee je mee bezig bent, dan is het soms goed om er even tussenuit te gaan en hernieuwd tegen je leven aan te kijken met de vraag hoe ga ik nu verder. Dit zou moeten resulteren in een balans opmaken en bijbehorende keuzes maken. Dat zou zelfs in kunnen houden dat je kapt met je baan, een nieuwe partner nodig hebt of je wilt gaan verhuizen. Ja, als je zo de kriebels krijgt dat je op een doodlopende weg zit en weer gepassioneerd wil gaan leven, dan is het heel normaal dat je de bakens bijstelt.
De vierde reden is: ‘Ik voel me alleen op vakantie goed, dan vind ik de juiste mensen om mij heen die er hetzelfde overdenken als ik’. Dat kan zijn; lekker de beest uithangen of heerlijk de bergen in en over je ervaringen praten of ga zo maar door. Mij lijkt dat dit ook een plausibele reden is om op vakantie te gaan.
De vijfde reden is: ‘Ik ga steeds naar de zelfde plek, dan zie ik steeds dezelfde mensen en dan weet ik zeker dat ik het naar de zin heb’. Deze mensen creëren een mooie gemeenschap waar ze zich thuis voelen. De eerste vraag is dan: Voelen ze zich dan thuis niet thuis?
De zesde reden is: ‘Ik moet rust hebben en ik doe helemaal niets, ik ga aan het strand liggen, een beetje eten, mensen kijken en dan ga ik naar huis en stort mij weer in de malle molen van het leven.
Zo, dit waren zomaar een aantal redenen waarom je op vakantie gaat. Ikzelf ga pas op vakantie als ik daar behoefte aan krijg en ik zorg ervoor dat ik het zo naar de zin heb in mijn leven dat vakantie geen noodzaak meer is. Ik volg mijn natuurlijk ritme, die uiteraard veel lager ligt dan als ik zou werken. Ik doe elke dag wat goed voelt en laat alles voor wat het is wat niet goed voelt, zonder te oordelen. Alles is zoals het is, maar ik kan keuzes maken die bij mij passen. Als het niet meer goed voelt, dan stel ik mijzelf bij en maak een nieuwe keuze.
Weet je waarom ik zo graag hierover vertel? Omdat ik in mijn leven een aantal rigoureuze beslissingen heb genomen waar ik tot op de dag van vandaag nooit spijt van heb gehad. Er was een dag dat mijn toenmalige vrouw zei: ‘Zeg je afspraken maar af en meld je maar ziek, want ik heb geen zin meer in een relatie waar ik de hele dag alles alleen moet doen en mijn man ’s avonds laat thuis komt en ik zie dat je het al heel lang niet meer leuk vindt wat je doet’. Dus doe het nu maar, anders ben ik weg! Dit klonk me als muziek in de oren en nadat ik mij ziek had gemeld heb ik weken, nee zelfs maanden geslapen en nu na tien jaar ben ik zo blij dat ik niet dat werk meer hoef te doen. Ik vertel er nog even bij dat deze baan vele voordelen gaf, ik had het goed en mocht voor de baas de wereld in en ik dacht dat ik het nog heel ver kon schoppen in deze wereld. Ik werkte hard op mijn manier en ik gaf me totaal. Wat ik vergat is dat mijn onbewuste mij al veel signalen gegeven had, maar ik luisterde niet. Ik ben tot het uiterste gegaan en ik heb achteraf geleerd dat als je te hard werkt met te weinig plezier, omdat dit werk gewoon niet bij je past, dan moet je wat anders zoeken. Ik heb helaas te lang gewacht en ik ben burnout geraakt. Na tien jaar kan ik nog niet werken, want mijn systeem heeft al die ervaringen opgeslagen als verschrikkelijk, nooit meer, dit is niet leuk, het gaat alleen om geld verdienen en om status, dat is waar de wereld om draait, je telt alleen maar mee als je een goede baan hebt, als je moeilijke dingen aankunt waar een ander tegenop kijkt.
Zo, dit is een bekentenis van mij dat ik het te ver heb laten komen en mijn toenmalige vrouw mij voor het blok zette om een nieuwe keuze te maken.
Nu terug naar de vakanties. Nu ik een nieuwe balans in mijn leven gevonden heb, hoef ik niet zo nodig meer op vakantie. Niet dat we niet eens weg gaan, maar het hoognodige moeten is er af en dat voelt zo goed dat ik iedereen zou willen aanraden: ‘Wees je bewust hoe je ervoor staat’. Maak af en toe de balans maar eens op. Ben je nog tevreden over je baan, je huis, je vrienden, je eigen gedrag? Nu kom ik op een nieuw aspect. Hoe sta ik zelf overal in? Wat is mijn houding in het geheel om het leuk te maken in het leven? Ik weet dat je jezelf zeg maar opnieuw kunt programmeren, met andere woorden ergens anders naar leren kijken. DOE ALLEEN WAT GOED VOELT EN TREK JE NIETS AAN WAT ANDEREN VINDEN. Dit is voor mij het geheim van een fijn leven, elke dag voel ik mij goed omdat ik niets tegen mijn zin doe. Als anderen het er niet mee eens zijn, dan is dat natuurlijk jammer, maar dit is de enige weg naar een gelukkig leven.
Rein Feenstra
Tags: balans opmaken, collectief, geld en status, goed voelen, keuzes, niets doen, passie, plezier, stress, vakantie